1930 ve 1950 tarihli Karakeçili kilimlerini motif motif incelersek, ilçede eskiden
yaygınca kullanılan ilk motifin “Aşk ve birleşim motifi” olarak anılan ya da Uzak Doğudaki
şekliyle “Ying-yang” olarak bilinen motif olduğu gözlenmiştir ( Fotoğraf 3. Aşk ve birleşim
motifi). Bu motif kadın ve erkek arasındaki uyumu ve birlikteliği, üretkenliği
simgelemektedir(Erbek, 1988: 3). İlçede yapılan görüşmelerden bu motife eşlik motifi
dendiği de öğrenilmiştir.
Fotoğraf 3. Aşk ve birleşim motifi
“Koç Boynuzu” olarak bilinen diğer motifin ise Karakeçili kilimlerinde çokça yer
aldığı gözlenmiştir (Fotoğraf 4. Koçboynuzu motifi). Koçboynuzu motifi; erkeklerin
üretkenliğini, verimliğini kahramanlığını, gücünü ve ataerkil ailelerin Anadolu da ki önemini
sembolize etmektedir. Anadolu kültüründe ana tanrıçadan sonra ya da onunla birlikte
kullanılan bir motiftir. Boynuz sembolü Anadolu da hep gücü temsil etmiştir. Boynuz
sembolü aynı zamanda hem heykellerde hem de mimaride çok kullanılmıştır(Er ve Sarıkaya
Hünerel, 2012: 172). İlçede bu motif, boynuz olarak adlandırılmaktadır.
Fotoğraf 4. Koç Boynuzu Motifi
“Pıtrak” motifi; şeytansı gözlerden uzak tutmaya iktidarlı olma aynı zamanda bolluğu
ve bereketi sağlama sembolü olarak bilinmektedir(Erbek, 1988; 5). İlçede bu motif “pıtırcık,
pıtır” olarak da adlandırılmaktadır.
Fotoğraf 5. Pıtrak motifi
“Yıldız” motifi ise; mutluluk ve bereketi simgeler. Altılı olanları “Süleyman Mührü”
olarak da bilinir. Ana tanrıçanın üretkenliğini simgelemek için de kullanılmaktadır(Erbek,
1988; 7).
Fotoğraf 6. Yıldız motifi
“Kurtağzı” motifi; kurt izi olarak da bilinmektedir. Hayvancılıkla uğraşılan yörelerde
kurtlardan korunmak amacıyla kullanılmıştır(Erbek, 1988; 8). Karakeçili ilçesinde
hayvancılık yoğun bir şekilde yapıldığından bu motif, kilim dokumalarda sıkça
rastlanmaktadır.
Fotoğraf 7. Kurtağzı motifleri